Wniosek o lokalizację zjazdu z drogi gminnej I. Podstawa prawna: Art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r., o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 z późn. zm.) Nie powinna ona zagrażać bezpieczeństwu uczestników ruchu, ograniczać wymaganego pola widoczności, skrajni drogi oraz utrudniać utrzymania drogi. 3. Wymiary i zagospodarowanie pasa zieleni izolacyjnej, ograniczającego wzajemnie negatywne oddziaływanie drogi i środowiska, dostosowuje się do warunków wynikających z decyzji o Podstawę prawną przetwarzania Państwa danych osobowych stanowi art. 20 pkt 8 oraz art. 29 ustawy o drogach publicznych oraz art. 55 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Formularze do pobrania: Wniosek o wydanie decyzji na lokalizację lub przebudowę zjazdu z drogi publicznej oraz uzgodnienie projektu budowlanego zjazdu Wniosek o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oraz umieszczenia urządzeń niezwiązanych z potrzebami ruchu drogowego. Podstawa prawna: Zarządzenie Nr 176/2021 Burmistrza Gminy Mosina z dnia 16 września 2021 r. zmieniające Zarządzenie Nr 142/2021 Burmistrza Gminy Mosina z 22 lipca 2021 r. w sprawie ustalenia zasad zajęcia Właściwy organ składa wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej praw gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Podstawą wpisu tych praw do księgi wieczystej jest ostateczna decyzja zatwierdzająca podział. o wykonanie warstwy z kruszywa/gruzu o grubo ści nie mniejszej ni ż 20cm. Prosimy jednocze śnie, aby planuj ąc ewentualne roboty korytowe, mie ć na uwadze usytuowanie wysoko ściowe istniej ących zjazdów do posesji (co mo że miejscowo ogranicza ć mo żliwo ść podniesienia niwelety drogi). Z powa żaniem, . Podzieliłam swoją ziemię na działki z drogą wewnętrzną. Dla mnie, ale i dla potencjalnych nabywców, najlepiej byłoby, aby drogę wewnętrzną przejęła gmina, bo ona będzie doprowadzała media do działek. Chciałbym wystąpić do gminy o przejęcie tej drogi. Jak to zrobić? Jest jakiś druk, podstawa prawna? ze znaczkiem 1 Kodeksu cywilnego umożliwia przekazania nieruchomości gminie w drodze umowy. Procedura zawierania omawianej umowy wymaga, by właściciel wystosował do gminy zaproszenie do zawarcia umowy przekazania nieruchomości. Zaproszenie takie nie musi zawierać żadnej szczególnej treści, wystarczy że z niego wynika, że właściciel chce przekazać gminie nieruchomość i dokładny opis nieruchomości. Można też załączyć do zaproszenia dokumenty odnośnie nieruchomości, np. w Pani wypadku ksero mapy podziałowej. Gmina, do której zaproszenie skierowano, ma możliwość skorzystania z niego w terminie 3 miesięcy. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, brak oświadczenia ze strony gminy powinien być poczytywany jako odmowa. W takiej sytuacji właściciel uprawniony jest do skierowania swojego zaproszenia do Skarbu Państwa. Zarówno gmina, jak i Skarb Państwa, nie muszą zawrzeć tej umowy, a nie jest w ich interesie przejmować drogi wewnętrzne, zwłaszcza takie, które nie są dla nich istotne. Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 2 sierpnia 2017 r., II SA/Gd 348/17. Wójt gminy decyzją wydaną na wniosek inwestora, ustalił warunki zabudowy dla budowy trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na określonej działce, uznając, że planowana inwestycja spełnia warunki określone w art. 61 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Do decyzji dołączono sporządzoną dla inwestycji „Analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wokół terenu objętego wnioskiem". W decyzji organ wskazał, zgodnie ze sporządzoną analizą, że teren ma dostęp do drogi publicznej miejskiej poprzez działkę miejskiej drogi wewnętrznej dojazdowej, część działki przeznaczoną do wydzielenia na poszerzenie drogi gminnej wewnętrznej oraz wewnętrzną drogę gminną. Zarówno droga publiczna jak i drogi wewnętrzne nie są obecnie utwardzone, jednakże posiadają nawierzchnię gruntową umożliwiającą poruszanie się pojazdami kołowymi. Wobec tego organ stwierdził, że działka inwestora posiada faktyczny i prawny dostęp do drogi publicznej. Od decyzji wójta odwołanie wniosła gmina, zarzucając brak spełnienia warunku z art. 61 ust. 1 pkt 2 z uwagi na brak dostępu do drogi publicznej. Wskazała że jako dostęp do drogi publicznej przyjęto nieurządzone komunalne drogi wewnętrzne, które stanowią jedynie wydzielenie planistyczne i geodezyjne, a ponadto gminna droga wewnętrzna nie łączy się z projektowanymi drogami miejskimi. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję wójta. Kolegium uznało zarzuty odwołania dotyczące braku dostępu do drogi publicznej za niezasadne, gdyż wszystko wskazuje, a przekonuje do tego analiza, że działka inwestora ma zapewniony dostęp do drogi publicznej i brak jest podstaw do wyłączenia jej zabudowy. We wniesionej do sądu skardze skarżąca podtrzymała zarzuty i stanowisko wyrażone w odwołaniu. Sąd uznał skargę za zasadną wskazując, że organy nie wyjaśniły dostatecznie kwestii dostępu do drogi publicznej terenu wnioskowanego do ustalenia warunków zabudowy. Komentarz eksperta Anna Główka, radca prawny i senior associate w warszawskim biurze Rödl & Partner Zgodnie z art. 59 ust. 1 zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, wymaga – co do zasady – ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy. Art. 61 ust. 1 tej ustawy stanowi natomiast, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: - co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; - teren ma dostęp do drogi publicznej; - istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; - teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych; - decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Niespełnienie jednego z ww. warunków musi prowadzić do odmowy ustalenia warunków zabudowy (wyrok NSA z 18 kwietnia 2007 r., II OSK 657/06). Zgodnie z art. 2 pkt 14 przez dostęp do drogi publicznej należy rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej. Z kolei zgodnie z art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych drogą publiczną jest droga zaliczona do jednej z czterech wymienionych w art. 2 tej ustawy kategorii dróg: krajowych, wojewódzkich, powiatowych lub gminnych. Dostęp do drogi publicznej może być bezpośredni, jeżeli nieruchomość położona jest przy takiej drodze lub pośredni, przez inne nieruchomości, na których albo ustanowiono służebność drogową albo stanowiących drogi wewnętrzne (drogi nie zaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych). Od terenu, którego dotyczy wniosek o ustalenie warunków zabudowy, aż do drogi publicznej, dostęp ten na całej trasie musi spełniać wymogi art. 2 pkt 14 W judykaturze przyjmuje się, że dostęp do drogi publicznej, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 należy rozumieć jako dostęp i faktyczny i prawny. Dostęp prawny oznacza, że musi on wynikać wprost z przepisu prawa, czynności prawnej bądź orzeczenia sądowego. Dostęp faktyczny zaś polega na rzeczywistym zapewnieniu możliwości przejścia i przejazdu do drogi publicznej. Przy tym powinien to być dostęp realny, możliwy do wyegzekwowania przez inwestora przy użyciu dostępnych środków prawnych (np. wyrok WSA w Krakowie z 4 lutego 2013 r., II SA/Kr 1638/12). Z definicji art. 2 pkt 14 wynika, że dostęp do drogi publicznej przez drogę wewnętrzną jest samodzielnym sposobem dostępu do drogi publicznej, niezależnym od innych sposobów dostępu wymienionych w tym przepisie, tj. dostępu bezpośredniego lub poprzez ustanowienie odpowiedniej służebności. Ustawodawca wskazując, iż dostęp do drogi publicznej może odbywać się przez drogę wewnętrzną, nie wyjaśnił podstaw korzystania przez inwestora z nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną. Nieruchomość stanowiąca drogę wewnętrzną może stanowić przedmiot własności osoby prywatnej i nie mieć charakteru terenu powszechnie dostępnego. Możliwość korzystania z niej powinna być prawnie zapewniona, chociażby w formie pisemnej zgody jej właściciela, niemniej bardziej celowe byłoby ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego w postaci najczęściej służebności. W orzecznictwie wskazuje się, że jeżeli droga wewnętrzna ma charakter powszechnie, publicznie dostępnej dla wszystkich ulicy, której nadano nazwę, to brak jest podstaw do wymagania od inwestora legitymowania się zgodą właściciela działki drogowej na korzystanie z niej w związku z realizacją planowanego zamierzenia inwestycyjnego (np. wyrok NSA z 23 listopada 2016 r., II OSK 370/15). Okoliczności te wymagają zatem zbadania każdorazowo w realiach danej sprawy. Co więcej, niedopuszczalne jest, aby na etapie ustalania warunków zabudowy dostępność ocenianego terenu inwestycji do drogi publicznej określać w sposób warunkowy. Warunek dostępu do drogi publicznej (prawnego i faktycznego) musi być spełniony już na etapie ustalenia warunków zabudowy (wyrok NSA z 2 kwietnia 2015 r., II OSK 2249/13). Planuję zakup domu oznaczonego symbolem C4 według wyrysu z planu zagospodarowania przestrzennego. Z mapki wynika, że przez działkę, którą jestem zainteresowany, przebiega linia rozgraniczająca drogę dojazdową do innych nieruchomości. Szerokość linii rozgraniczającej jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania, ma 8 m. Czy właściciele drogi (w tym przypadku gmina) bez mojej zgody mogą poszerzyć drogę do 8 m i mnie wywłaszczyć? Sposoby na poszerzenie drogi Aby poszerzenie drogi mogło nastąpić, musi Pan zostać wywłaszczony z części działki. To może nastąpić na kilka sposobów. Przyjmuję, że droga jest drogą publiczną. 1. Działkę można wydzielić – podzielić, oddzielając fragment pod drogę. Dokonuje się tego na wniosek właściciela. Oczywiście za odszkodowaniem. Materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia o odszkodowaniu dla wnioskodawców stanowiły w niniejszej sprawie przepisy art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 518, dalej jako: Zgodnie z ustępem 1 zd. 1 przywołanego artykułu działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Ustęp 3 art. 9 stanowi zaś, że za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. Ustalenie prawa do odszkodowania na podstawie art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami uwarunkowane zostało dwoma przesłankami: po pierwsze wydzieleniem działek gruntu pod drogi publiczne, w tym drogi gminne, w następstwie podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela, a po drugie przejściem ich z mocy prawa na własność gminy – w przypadku drogi gminnej. Pojęcia drogi publicznej i drogi wewnętrznej definiuje ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 460, dalej jako: Art. 1 stanowi, iż drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Kategorie te ustawodawca wyszczególnia w art. 2 ust. 1 określając je jako drogi wojewódzkie, drogi krajowe, drogi powiatowe i drogi gminne. Drogami gminnymi zgodnie z art. 7 ust. 1 są drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych. Drogami wewnętrznymi są natomiast drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg (art. 8 ust. 1 Ustawa o drogach publicznych dzieli zatem wszystkie drogi na dwie kategorie: tj. kategorię dróg publicznych i kategorię dróg wewnętrznych, nie przewiduje dróg, które pozostawałyby poza tym podziałem. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjęto, że za działkę wydzieloną pod drogę w rozumieniu art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, która przechodzi z mocy prawa na własność gminy, rozumie się działkę przeznaczoną na urządzenie drogi publicznej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w przypadku braku takiego planu, decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 614/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2868/13 – dostępne na stronie Nie dotyczy to więc drogi wewnętrznej. 2. Wydzielenie działek gruntu na drogi publiczne może nastąpić także na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Samo dokonanie podziału geodezyjnego nieruchomości nie powoduje zmiany własności. Po wydzieleniu geodezyjnym działki gruntu pod drogę właściwy zarządca drogi powinien uzyskać prawo do dysponowania wydzieloną działką na cele budowy drogi – nabyć jej własność, w drodze umowy lub w drodze wywłaszczenia, albo zawrzeć inną umowę uprawniającą do korzystania z tej nieruchomości. 3. Wywłaszczenie odbywa się na zasadzie art. 112 i nast. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, z datą, kiedy decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna. „Art. 112. 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. 2. Wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. 3. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy. 4. Organem właściwym w sprawach wywłaszczenia jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.” Zobacz też: Farmy fotowoltaiczne pozwolenie na budowę Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego Zgodnie z art. 114. 1. ustawy o gospodarce nieruchomościami: „1. Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. W trakcie prowadzenia rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna. 2. W przypadku wywłaszczania nieruchomości na wniosek jednostki samorządu terytorialnego rokowania, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają ich organy wykonawcze. 3. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym informację o zamiarze wywłaszczenia starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnopolskim. Jeżeli wywłaszczenie dotyczy części nieruchomości, ogłoszenie zawiera również informację o zamiarze wszczęcia postępowania w sprawie podziału tej nieruchomości. 4. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, o którym mowa w ust. 3, nie zgłoszą się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie w sprawie podziału i postępowanie wywłaszczeniowe.” Odpowiadając na Pana pytanie: w przypadku gdy jest to droga publiczna, może zostać Pan pozbawiony własności – za odszkodowaniem (zapłatą), ale bez Pana zgody. W innym wypadku nie przysługują prywatnym właścicielom takie uprawnienia. Przeczytaj też: Wykup drogi od gminy Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Jeszcze kilka lat temu do budowy lub przebudowy zjazdu na działkę lub posesję potrzebowałeś pozwolenia na budowę. Od 2017 roku obowiązują nowe przepisy, które zwalniają Cię z tego obowiązku. Jednak cały proces wymaga formalności i i obowiązki. Co zmieniło się w przepisach? Jakie są wymagane dokumenty?Zanim rozpoczniesz budowę zjazdu, musisz uprzednio dokonać zgłoszenia lub uzyskać pozwolenie na budowę. W zależności od tego, jaki rodzaj zjazdu planujesz, będziesz zmuszony do przestrzegania odpowiadającej mu procedury. W poniższym artykule dowiesz się, jakie są wymagane formalności w przypadku budowy zjazdu z drogi krajowej, wojewódzkiej, powiatowej i uproszczeniu procedur na mocy nowelizacji ustawy o drogach publicznych i prawa budowlanego dn. 1 stycznia 2017 roku, zgłoszenia pozwolenia na budowę i przebudowę zjazdów nie są wymagane. Wydawane są zgłoszenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej, wojewódzkiej, powiatowej i wiedzieć: definicja zjazdu i klasyfikacjaDefinicję zjazdu możesz znaleźć w ustawie o drogach publicznych. Zgodnie z jej brzmieniem, zjazd to połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu zjazdów wypunktowane są natomiast w Rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. W akcie prawnym wyróżniono dwa rodzaje zjazdów, a mianowicie:zjazdy publiczne – określone przez zarządcę drogi jako zjazdy do nieruchomości gruntowych usytuowanych poza pasem drogowym,zjazdy indywidualne – określone przez zarządcę drogi jako zjazdy niebędące zjazdami zjazdu w oparciu o zezwolenieZgodnie ze wspomnianą wcześniej nowelizacją przepisów z dnia 1 stycznia 2017 roku, do budowy lub przebudowy zjazdu nie potrzebujesz pozwolenia na budowę. Nowelizacja dotyczy także zjazdów z dróg krajowych, co do których wcześniej trzeba było otrzymać pozwolenie na budowę. Procedury budowy zjazdów mogą zostać wykonane w oparciu o zezwolenia na Polsce zgodnie z przepisami Ustawy o drogach publicznych, zezwolenie zarządcy drogi na budowę lub przebudowę zjazdu wydawane jest w formie decyzji administracyjnej. Jej ważność wynosi 3 lata. Zarządcami dróg są:Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad – drogi krajowe,Zarząd województwa – drogi wojewódzkie,Zarząd powiatu – drogi powiatowe,Wójt lub burmistrz lub prezydent miasta – drogi zjazdu z drogi krajowejDroga krajowa jest drogą główną, należącą do klasy G. Na mocy obowiązujących przepisów, to właśnie zjazdy z tej kategorii dróg podlegają pewnego rodzaju ograniczeniom. Spowodowane jest to celem zapewnienia dojazdu z innych dróg niższych klas. Przepisy obligują do kierowania się bezpieczeństwem użytkowników oraz płynnością ruchu. Jeżeli posiadasz tytuł prawny do nieruchomości gruntowej, na Twój wniosek zarządca drogi wszczyna postępowanie na zjazd z wniosku musisz dołączyć wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o ile na danym terenie obowiązuje. Jeżeli ma owego planu obejmującego Twoją nieruchomość gruntową przyległą do drogi krajowej, na którą ma być urządzony (bądź przebudowywany) zjazd, nie jest od Ciebie wymagana decyzja o warunkach że decyzja zezwalająca na lokalizację lub przebudowę zjazdu nie uprawnia Cię do prowadzenia robót w pasie drogowym. Będziesz miał do tego prawo po uzyskaniu decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego. Jest ona wydawana w odrębnym postępowaniu zjazdu z drogi wojewódzkiejJeżeli zamierzasz budować podjazd z drogi wojewódzkiej, złóż wniosek o zezwolenie na lokalizację zjazdu wraz z załącznikami. Zrobisz to we właściwym urzędzie marszałkowskim w siedzibie odpowiednio terytorialnych Rejonów Drogowych. Otrzymasz decyzję administracyjną, w której zawarte będą wszelkie informacje o parametrach technicznych Twojego obowiązku należy utrzymywanie zjazdów (łącznie ze znajdującymi się pod nimi przepustami) z dróg do niej przyległych. Zanim rozpoczniesz prace budowlane, musisz uprzednio uzyskać zezwolenie na prowadzenie robót w pasie drogowym. Jest ono wydawane w odrębnym postępowaniu zjazdu z drogi powiatowejJeżeli posiadasz tytuł własności do nieruchomości gruntowej, na której ma być wybudowany zjazd z drogi, na Twój wniosek zarządca wszczyna postępowanie o lokalizację zjazdu z drogi powiatowej. Wniosek wraz z załącznikami musisz złożyć w odpowiednim Starostwie Powiatowym. Do Ciebie, jako właściciela nieruchomości, należy utrzymywanie zjazdów (łącznie ze znajdującymi się pod nimi przepustami) z dróg do niej zjazdu z drogi gminnejAby rozpocząć budowę zjazdu z drogi gminnej, musisz uprzednio złożyć wniosek o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu i dołączyć do niego odpowiednie załączniki. Zrobisz to w Zarządzie Dróg. W przypadku miast na prawach powiatu zarządcą dróg jest prezydent miasta. Z tego powodu wniosek złóż w odpowiednim urzędzie że decyzja na lokalizację lub przebudowę zjazdu nie jest równoznaczna z zezwoleniem na wykonanie zjazdu. Dlatego też musisz uzyskać również zezwolenie na zajęcie pasa budowy zjazdu z dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych krok po krokuPrzygotuj i złóż wniosek wraz z załącznikami – do zarządcy drogi właściwego ze względu na lokalizację zjazdu. Dołącz do wniosku odpowiednią dokumentację:mapę zasadniczą lub ewidencyjną (zazwyczaj kopia) wraz z zaznaczoną propozycją lokalizacji zjazdu,mapę sytuacyjno-wysokościową (zazwyczaj kopia),decyzję o warunkach zabudowy oraz wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub wypis z rejestru gruntów (kopia),potwierdzenie tytułu prawnego do nieruchomości (kopia),opłatę skarbową,pełnomocnictwo (jeżeli zostało ustanowione).Poczekaj na weryfikację formalną wniosku przez urząd i odbierz decyzję. Pamiętaj, że jeżeli inwestycja obejmuje jedynie wybudowanie lub przebudowę zjazdu na podstawie zezwolenia o lokalizacji zjazdu, nie potrzebujesz ubiegać się o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania uzyskaniu zezwolenia na lokalizację zjazdu uzgodnij z zarządcą drogi dot. projektu budowlanego zjazdu. Dokonaj zgłoszenia budowy lub przebudowy zjazdu lub uzyskaj pozwolenie na budowę lub przebudowę zjazdu. Uzyskaj zezwolenie zarządcy drogi na prowadzenie robót w pasie zjazdu z przepisami o drogach publicznychWszelkie parametry zjazdu muszą być zgodne z przepisami Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. O czym mowa? Musisz wykonać w odpowiedniej kolejności następujące czynności. Najpierw ustal kategorię zjazdu (publiczny lub indywidualny), a następnie:zadbaj o odpowiednie wymiary zjazdu, które muszą być zgodne z wytycznymi umieszczonymi w rozporządzeniu: szerokość (zjazdy publiczne: min, 3,5 m zjazdy indywidualne: nie mniejsza niż 3 m),ustal kształt – zjazdy publiczne: zalecane są wyokrąglenia krawędzi łukami przy promieniu 5 m dla zjazdów o szerokości 3,5-5 m, zjazdy indywidualne: połączenie z jezdnią projektowane jest w formie skosów 1:1 lub na wprost – dopuszczalne są wyokrąglenia krawędzi zjazdu łukami przy promieniu 3-5 m,dobierz pochylenie – podłużne zjazdu w granicy działki drogowej, część zjazdu, znajdująca się na pasie drogowym, powinna być pochylona w kierunku tej drogi, natomiast część, która znajdzie się na Twoim terenie – w przeciwnym kierunku. Z kolei zjazd publiczny: na długości przynajmniej 7 m od krawędzi jezdni pochylenie nie może być większe niż 5%, a na dalszym odcinku większe niż 12%,ustal nawierzchnię – zjazd publiczny: twarda w granicach pasa drogowego, zjazd indywidualny: co najmniej twarda w granicach pasa zjazdu z danego rodzaju drogi wiąże się z szeregiem formalności. Pamiętaj, aby ich skrupulatnie przestrzegać, aby uniknąć wydłużającej się procedury administracyjnoprawnej. Wytyczenie granic i utrzymanie drogi gminnej w należytym stanie technicznym Z uwagi na fakt, iż Pani prośba zasadniczo nie wszczyna żadnego postępowania w sprawie, to trudno nadać jej formalną treść. Ustawa o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ) w art. 19 określa, że „zarządcami dróg są dla dróg: 1) krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Publicznych, 2) wojewódzkich – zarząd województwa, 3) powiatowych – zarząd powiatu, 4) gminnych – zarząd gminy. (…) W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest zarząd miasta”. „Art. 20. Do zarządcy drogi należy w szczególności: 1) opracowanie projektów planów rozwoju sieci drogowej, 2) opracowanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych, 3) pełnienie funkcji inwestora, 4) utrzymanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, 5) realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu, 6) przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju, 7) koordynacja robót w pasie drogowym, 8) wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego, na zjazdy z dróg, na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z ładunkiem lub bez ładunku o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych, 9) prowadzenie ewidencji dróg i drogowych obiektów mostowych, 10) przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i obiektów mostowych, 11) wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających, 12) przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników, 13) przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg, 14) wprowadzanie ograniczeń bądź zamykanie dróg i drogowych obiektów mostowych dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia, 15) dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego, 16) sadzenie, utrzymanie oraz usuwanie drzew i krzewów oraz pielęgnacja zieleni w pasie drogowym, 17) prowadzenie gospodarki gruntami i innymi nieruchomościami pozostającymi w zarządzie organu zarządzającego drogą”. Z uwagi na fakt, iż gmina jest zarządcą drogi, ma obowiązek utrzymywać ją w należytym stanie technicznym, w tym określić granice tej drogi. Gmina nie ma obowiązku urządzać tam drogi, ale ma obowiązek utrzymywać tę drogę w należytym stanie. Na tym może Pani oprzeć prośbę o wyznaczenie granic drogi gminnej. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

wniosek o poszerzenie drogi gminnej