W latach 70. rozpoczął współpracę ze Stevenem Spielbergiem, która w przypadku "Szczęk" (1975) przyniosła mu drugiego Oscara. Kompozytor zachwycił i zarazem przeraził widzów swoją muzyką — słynny dwutonowy motyw główny sprawiał, że słysząc go, wielu widzów w popłochu uciekało z kina. Podsumowanie. Jazz to gatunek muzyczny, który powstał w Stanach Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku. Charakteryzuje się on improwizacją, bogatą harmonią, rytmiczną swobodą oraz żywym tempem. Jazz wywarł ogromny wpływ na muzykę i kulturę XX wieku, a jego artyści stali się symbolami walki o wolność i równość. Nie żyje Wojciech Karolak. Miał 82 lata. Zmarł Wojciech Karolak, jazzman i kompozytor. Urodził się 28 maja 1939 roku. Współpracował z najwybitniejszymi polskimi twórcami jazzowymi swojej Wojtek Groborz, krakowski pianista, bandleader, aranżer, kompozytor i edukator jazzowy. Od wielu lat aktywny propagator stylu BeBop. Jest także znany z prowadzenia wielu formacji pod własnym nazwiskiem od tria do big bandu, ze współpracy z Extra Ballem Jarosława Śmietany, Januszem Muniakiem, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Henrykiem Majewskim, Leszkiem Żądło (Zadlo) i innymi postaciami Nie żyje Wojciech Kilar - jeden z najbardziej znanych polskich kompozytorów, twórca muzyki filmowej. Miał 81 lat. Jan Andrzej Kaluszkiewicz – artysta muzyk, kompozytor, pianista, pedagog…. Nagrywa gotowe podkłady swoim chórzystom (Powiatowy Chór III Wieku). Członkowie chóru chętnie korzystają z możliwości śpiewania i ćwiczenia online, czego dowodem są wpisy pod postami z muzyką p. Andrzeja. – profil Facebook. „Nagrywam na setkę, czyli . Ogromna strata i ogromny smutek. Nie żyje Wojciech Karolak, jeden z największych polskich muzyków jazzowych. Multiinstrumentalista. Kompozytor, muzyk jazzowy, pianista, saksofonista altowy i wirtuoz organów Hammonda. Zmarł w wieku 82 lat - napisano na Fb Stowarzyszenia Autorów ZAiKS."Jak mówił w jednym z wywiadów +Nie ma takiej rzeczy, której żałuję+. I może o to chodzi, żeby niczego w życiu nie żałować, ale to nie znaczy, że braku jego obecności nie będą żałować fani i wielbiciele jego talentu i osobowości" - czytamy we wpisie. Przypomniano, że od 2019 r. Karolak był członkiem honorowym Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. "Jesteśmy ogromnie poruszeni informacją o jego śmierci" - napisano na Fb stowarzyszenia. "Mogę tygodniami nie słuchać żadnej płyty czy nie dotknąć instrumentu i nie mam poczucia straconego czasu. Może gdybym miał przekonanie, że jestem geniuszem, który obdarza świat wspaniałościami, byłoby inaczej. Ale raczej myślę o sobie, że jestem żyjątkiem, które a to popije sobie herbatkę, a to się prześpi, a to coś zagra. Nie czuję na sobie żadnej ciążącej misji" - przypomniano na stronie ZAiKS-u słowa Karolaka z wywiadu w 2016 roku. Zaznaczono, że był "cudownym człowiekiem, gawędziarzem, multiinstrumentalistą, wirtuozem organów Hammonda, które stały się jego symbolem". "W Krakowie, gdzie odbierał wykształcenie muzyczne, skończył klasę fortepianu, wziął nawet udział w szkolnym trójmeczu jazzowym klawiszowców, ale gdy dołączył do Jazz Believers – obok Andrzeja Trzaskowskiego, Komedy i Ptaszyna Wróblewskiego – grał na saksofonie altowym, później, w The Wreckers Trzaskowskiego, na tenorowym" - napisano na stronie ZAiKS-u. Podkreślono, że "dopiero współpraca z Andrzejem Kurylewiczem pozwoliła mu wrócić do klawiszy". "W 1962 r. założył zespół, The Karolak Trio, w którym grali również Andrzej Dąbrowski i Roman +Gucio+ Dyląg" - czytamy w informacji. Przypomniano, że "w 1966 r. wyjechał do Szwecji, gdzie grał z Michałem Urbaniakiem". "Po powrocie współpracował z grupą Mainstream Jana Ptaszyna Wróblewskiego, później założył kolejny własny zespół, Time Killers (z Tomaszem Szukalskim i Czesławem +Małym+ Bartkowskim). Ich album o tym tytule został uznany za najlepszą płytę dekady lat 80." - napisano. Jak wyjaśniono, "od lat pisał muzykę filmową". Był autorem muzyki do "Konopielki" Witolda Leszczyńskiego z 1981 r. i "Excentryków, czyli po słonecznej stronie ulicy" Janusza Majewskiego, za którą w 2016 r. otrzymał statuetkę Orła - Polskiej Nagrody Filmowej. "Miał w dorobku również piosenki oraz muzykę do spektakli teatralnych i musicali" - zaznaczono na stronie ZAiKs-u.(PAP) autor: Grzegorz Janikowski gj/ pat/ wrz 21 2021 Namysłowski Air Condition – „Air Conditioner”, Live @ Jazz Jamboree 1983, Audio Wojciech Gogolewski – electric piano Oprac. Ewa Kałużna. Fot. YouTube screen, Mirek Rakowski, Wojciech Gogolewski 2020Fot. YouTube screen 1975 Gogolewski Quartet: Zbigniew Wegehaupt – bass, Wojciech Gogolewski – keyboards, Czesław Szymański – drums, Mieczysław Wolny – fluteFot. Mirek Rakowski 2019 Gogolewski Trio: Wojciech Gogolewski, – piano, Paweł Pańta – bass, Adam Lewandowski – drumsFot. Dzisiaj, 21 września 2021, 68. urodziny świętuje WOJCIECH GOGOLEWSKI (ur. 21 września 1953), muzyk jazzowy, pianista, saksofonista, kompozytor, aranżer, lider zespołów jazzowych, dyrygent. Urodził się w Zgierzu, blisko Łodzi. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku lat 5. Ukończył podstawową i średnią szkołę muzyczną w Łodzi, w klasie fortepianu. Debiutował w szkole średniej, akompaniując na pianinie Studenckiemu Kabaretowi Politechniki Łódzkiej. Następnie studiował na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, w klasie kompozycji i fortepianu. W latach 1974-1975 Wojciech Gogolewski zdobył wiele nagród w konkursach improwizacji jazzowej, organizowanych przez macierzystą uczelnię. Otrzymał też w 1976 Klucz do Kariery na Pomorskiej Jesieni Jazzowej, imprezie odbywającej się w Bydgoszczy. W czasie studiów, związał się z Big Bandem Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, a w 1976 – z Orkiestrą Rozrywkową PRiTV w Katowicach, gdzie działał jako kompozytor, aranżer, pianista i saksofonista barytonowy. W drugiej połowie lat 70., był też pianistą i aranżerem kilku innych orkiestr radiowych – w Łodzi, Opolu i Warszawie. GOGOLEWSKI QUARTET Na własny rachunek zaczął działać w 1973, gdy założył własny kwartet. W zespole tym był liderem i grał na fortepianie. Pozostali członkowie, po wykrystalizowaniu się składu, to Czesław Szymański – drums (obecnie mieszka w Chicago), Mieczysław Wolny z Gliwic – flute (także obecnie mieszka w Chicago), oraz Zbigniew Wegehaupt – bass, ówczesny licealista katowicki (zm. 2012). Wojtek grał już wówczas na pianie elektrycznym Fendera. W 1975 zespół po raz pierwszy wziął udział w Jazzie nad Odrą we Wrocławiu, lecz nie został zauważony. Rok później, w 1976, na tej samej imprezie, otrzymali 2. nagrodę w kategorii zespołowej, zaś Wegehaupt i Szymański – wyróżnienia w kategorii solistów. Również w 1976 kwartet wystąpił na Pomorskiej Jesieni Jazzowej. Radiowe sesje nagraniowe kwartetu miały miejsce w 1976 w Katowicach, lecz nie zakończyły się wydaniem płyty. Nagrania z tych sesji wydane zostały dopiero w 2019, na płycie „Skok No 8”: Wojciech Gogolewski – electric piano Mieczysław Wolny – flute Zbigniew Wegehaupt – bass Czesław Szymański – drums „Suite for M.” 1976 (wyd. 2019) Po tej sesji, zespół rozwiązał się. GOGOLEWSKI NO SMOKING QUARTET W 1977 Wojtek założył kolejny zespół – No Smoking, w którym grał na pianie elektrycznym i keyboardzie, oraz był liderem. W grupie tej występowali Andrzej Krupa – alto sax, Jan Cichy – bass guitar, oraz Czesław Szymański – drums. BIG BAND KATOWICE Cała czwórka muzyków kwartetu Gogolewskiego rozpoczęła współpracę z Big Bandem Katowice, pod dyrekcją Zbigniewa Kalemby. Była to pierwsza w Polsce orkiestra jazzowa, która powstała w 1972, przy Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w ramach ówczesnego Wydziału Muzyki Rozrywkowej. Zespół został założony przez Andrzeja Zubka, który kierował nim do 1976. W latach 1976-1982 prowadzenie zespołu przejął prof. Zbigniew Kalemba, a w latach 1982-2012 ponownie prof. Andrzej Zubek. Obecnie liderem i dyrygentem orkiestry jest Grzegorz Nagórski. W skład katowickiego big bandu wchodzili na przestrzeni lat Zbigniew Kalemba, Andrzej Olejniczak, Andrzej Trefon, Czesław Szymański, Eugeniusz Modliszewski, Eugeniusz Okoniewski, Jan Cichy, Jarosław Śmietana, Jerzy Główczewski, Jerzy Jarosik, Leonard Kaczanowski, Lothar Dziwoki, Lucyna Dziwoki, Łukasz Kurek, Marek Stach, Mieczysław Wolny, Piotr Pikielny, Piotr Prońko, Roman Syrek, Stanislaw Nakielski, Tadeusz Janiak, Władysław Adzik Sendecki, Wojciech Gogolewski, Zbigniew Wegehaupt i wielu innych. „MUSIC for MY FRIENDS” 1978 Formacja Big Band Katowice wydała w 1978 album „Music for My Friends”, w serii Polish Jazz Vol. 52. Na repertuar płyty złożyły się kompozycje własne członków zespołu, standard jazzowy „Li’l Darlin’” Neala Hefti, temat Keitha Jarretta „Sorcery”, i mało znany utwór Otisa Reddinga, „Madrox”. Wszystkie kompozycje nagrano we własnych aranżacjach. „Otwierający album „Happening”, skomponowany przez lidera, stanowił sprawdzian umiejętności zespołu. W pełnej dyscyplinie, formacja dynamicznie swingowała, w post bopowej konwencji. Kolejnym probierzem kompetencji muzyków była interpretacja w wolnym tempie klasycznej kompozycji „Li’l Darlin’”, której wykonania koncertowe były rzęsiście oklaskiwane przez publiczność. Prawdziwy początek płyty stanowiła jednak pełna energii wersja „Sorcery”, w której muzycy zagrali z wielkim entuzjazmem. Maratonowi wysmakowanych solówek fortepianu, saksofonu i puzonu, towarzyszył wirujący rytm, wspaniale egzekwowany przez sekcję. Nastrój wyciszała „Ballada dla Alicji”, z przewodnią rolą lirycznego fletu Mieczysława Wolnego. Kolejne utwory były osadzone na funkujących, nośnych rytmach, dając pole do popisu wszystkim solistom. Na szczególne wyróżnienie zasługiwała kompozycja tytułowa, autorstwa Jana Cichego i Mieczysława Wolnego, z melodią tematu, kreśloną przez flet, i mięsistymi riffami we wstępie. W miarę rozwoju, następowały naprzemiennie prowadzone wejścia sekcji blach i drewna. Sendecki i Śmietana dopełniali całość barwnymi solówkami. Przy zachowaniu własnego stylu, Big Band Katowice przypominał dynamizmem dużą orkiestrę amerykańską Maynarda Fergusona” (Cezary Gumiński). Skład na płycie: Zbigniew Kalemba – conductor, leader Jerzy Główczewski, Piotr Pikielny, Piotr Prońko – alto sax Andrzej Olejniczak, Eugeniusz Okoniewski, Jerzy Jarosik, Stanisław Nakielski – tenor sax E. Mika – baritone sax Tadeusz Janiak, Eugeniusz Modliszewski, B. Aleksa, G. Hartwig, M. Kowalski, Z. Bańkowski – trumpet J. Smolarczyk, Lothar Dziwoki, Łukasz Kurek, Roman Syrek – trombone Mieczysław Wolny – flute Jarosław Śmietana – guitar Wojciech Gogolewski, Władysław Adzik Sendecki – piano Jan Cichy – bass guitar Zbigniew Wegehaupt – bass Andrzej Trefon – percussion, guitar B. Dziedzic, Marek Stach – percussion Czesław Szymański – drums. Wojciech Gogolewski zagrał solówki fortepianowe w trzech utworach: „Music for My Friends” 1978 „Happening” from „Music for My Friends” 1978 „Experience” from „Music for My Friends” 1978 NAMYSŁOWSKI AIR CONDITION W latach 1981-1984, po przeprowadzce do Warszawy, Wojtek Gogolewski współpracował z zespołem Air Condition, kierowanym przez Zbigniewa Namysłowskiego. Wraz z tą grupą miał możliwość koncertować nie tylko w Polsce, lecz także za granicą – we Francji, w Grecji, Rumunii, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech. JAZZ JAMBOREE 1983 Koncert był szczególny ze względu na fakt, iż kwintet Air Condition Namysłowskiego wystąpił dwa dni przed pierwszym, pamiętnym koncertem septetu Milesa Davisa w Polsce. Kolejną ciekawostką był skład osobowy kwintetu. Oprócz lidera, grającego na saksofonach sopranowym i altowym, zagrali Wojciech Gogolewski na pianie elektrycznym, Marek Bliziński na gitarze, Jan Cichy na gitarze basowej, oraz Adam Lewandowski na perkusji. Wspaniałego występu zespołu Namysłowskiego nie przyćmił sensacyjny koncert Milesa, co do dziś wspominają bywalcy festiwalu. Zbigniew Namysłowski – alto sax, sopranino sax, leader Marek Bliziński – guitar Wojciech Gogolewski – electric piano Jan Cichy – bass guitar Adam Lewandowski – drums Namysłowski Air Condition – „Air Conditioner”, Live @ Jazz Jamboree 1983, Audio „PLAKA NIGHTS” 1984 Album formacji Air Condition, „Plaka Nights” z 1984, wydany został przez wytwórnię CBS: Zbigniew Namysłowski – alto sax, sopranino sax, leader Marek Bliziński – guitar Wojciech Gogolewski – keyboards Jan Cichy – bass guitar Adan Lewandowski – drums. Utwory: „From the Bottom to the Top”, „At Dawn”, „Plaka Nights „, „Szambelan’s Samba”, „The Tree of Fear”, „Air Conditioner”. GOGOLEWSKI & PROŃKO Wojciech Gogolewski od wielu lat współpracuje z Krystyną Prońko. Współpraca ta zaowocowała trzema płytami. „KOLĘDY” 1984 Piąty solowy album Krystyny Prońko, „Kolędy” z 1984, zrealizowany został razem z Wojciechem Gogolewskim, który zagrał tu na instrumentach klawiszowych, a także opracował muzycznie wszystkie utwory. Nagrania realizowano od września do listopada 1984, w studiu Tonpressu w Warszawie. Winylowa płyta została wytłoczona w wytwórni Pronit, a producentem nagrań był Poljazz Warszawa. Płyty, które Poljazz nagrywał na potrzeby Musicoramy, oznaczane były przez Pronit literą M. „ALBUM” 1989 (wyd. 1990) Jednym z pierwszych albumów, wyprodukowanych przez Krystynę Prońko razem z łódzkim hammondzistą, Pawłem Serafińskim, była płyta, nazwana po prostu „Album”, nagrana w maju i czerwcu 1989, w studiu Polskiego Radia S-4 w Warszawie, a wydana w 1990 przez Pronit, ale także na kasecie i CD przez Power Music. Wystąpili: Krystyna Prońko – vocal Henryk Miśkiewicz – saxes Tomasz Szukalski – tenor sax Robert Majewski, Bogdan Grodzicki, Stanisław Mizeracki – trumpet Marek Rudnicki – flute Janusz Kwiecień – clarinet Roman Syrek – trombone Wojciech Gogolewski, Mariusz Buca – piano Paweł Serafiński – Hammond organ Jarosław Zawadzki – keyboards Tom Logan, Mirosław Michalak – guitar Wojciech Zalewski – bass guitar Adam Lewandowski – drums Vocal Group Spectrum. „Prośba powszechna” from „Album” 1990 Ten film jest już niedostępny, ponieważ powiązane z nim konto YouTube zostało usunięte. „Uratuj mnie, uratuj siebie” from „Album” 1990 Ten film jest już niedostępny, ponieważ powiązane z nim konto YouTube zostało usunięte. „LUBIĘ SPECJALNE OKAZJE” 2020 Najnowsza płyta Krystyny Prońko to „Lubię specjalne okazje”, która ukazała się 26 czerwca 2020. Płyta zawiera piosenki premierowe oraz nowe aranżacje kilku utworów, które artystka śpiewała przed laty, ale nie były one nigdy upublicznione. Wojciech Gogolewski zagrał na keyboardzie w czterech utworach: „Czas – łaska miłości” „Dążenie” „Nie jesteś Alicją” „Wspomnienia są jak film” GOGOLEWSKI & BANASZAK „HANNA BANASZAK” 1986 Drugi album w karierze Hanny Banaszak, zatytułowany po prostu „Hanna Banaszak”, ukazał się w 1986. Wystąpiła czołówka polskiej sceny muzycznej, ze Zbigniewem Namysłowskim na czele: Hanna Banaszak – vocal Przemysław Kociszewski, Wojciech Gogolewski – keyboards Marek Stefankiewicz – piano, keyboards Ryszard Sygitowicz, Stanisław Zybowski – guitar Zbigniew Namysłowski – sax Arkadiusz Żak, Mietek Jurecki, Zbigniew Wrombel – bass guitar José Torres – percussion Adam Tylec, Wojciech Anioła, Wojciech Kowalewski – drums „Apetyt na życie” from „Hanna Banaszak” 1986 „One of a Kind” from „Hanna Banaszak” 1986 TWÓRCZOŚĆ AUTORSKA „PEŁNY SPOKÓJ” 1985 Pierwszy autorski album Wojtka Gogolewskiego, „Pełny spokój”, został nagrany solo, w Studiu Rozgłośni PR w Opolu, w grudniu 1985, i jeszcze w tym samym roku trafił na półki sklepowe, wydany nakładem Poljazzu. Utwory na płycie to „Tylko powiedz 'Tak'”, „Dwa serduszka, cztery oczy”, „Właśnie dzwonię, bo mam dzwonek”, „Czwarty kwartet”, „Mamy dom pod księżycem”, „Dwie dramatyczne sikorki”, „Pełny spokój”, „Płaczki”, „Jej rzęsy”, „Zamiast wrzeszczeć”: „Dwa serduszka, cztery oczy” from „Pełny spokój” 1985 „NIEDOKOŃCZONA BAJKA o SIEDMIU ZBÓJACH” 1987 Druga solowa płyta Wojtka Gogolewskiego, „Niedokończona bajka o siedmiu zbójach”, wydana została ponownie przez Poljazz. Nagrań dokonano podczas koncertów, zorganizowanych przez oddział PSJ w Szczecinie i Wojewódzki Dom Kultury w Szczecinie, w Zamku Książąt Pomorskich, w dniach 19-20 stycznia 1987. Utwory: „Niedokończona bajka o siedmiu zbójach”, „Ballada o złotych włosach”, „Polne granie”, „Gap się, Gapiu, gap”, „Ballada nocnych marków”, „Przedodlot”, „Zadzwoń do mnie – opowiem ci moje sny”, „Kocham swoje złudzenia”, „Grajek z Santa Cruz”, „Preludium śpiącej Karoliny”, „Dwie dramatyczne sikorki”: „Polne granie” from „Niedokończona bajka o siedmiu zbójach” 1987 „SZEŚĆ KRÓTKICH FILMÓW” 1989 Album Wojtka Gogolewskiego, wydany przez Poljazz, a nagrany w kwartetowym składzie, z towarzyszeniem orkiestry: Wojtek Gogolewski – piano Saskia Schneider – flute Mariusz Bogdanowicz – bass Piotr Biskupski – drums The Warsaw Radio Orchestra Utwory: „Krzyk łez”, „Wiatr w ogarzym świszcze futrze”, „Marzenie kopciucha”, „McCoy’ówka”, „Przeodlot”, „Markowi” „Krzyk łez” from „Sześć krótkich filmów” 1989 „McCoy’ówka” from „Sześć krótkich filmów” 1989 „Markowi” from „Sześć krótkich filmów” 1989 „CRYING with LAUGHTER” 1989 Album (a właściwie kaseta) „Crying with Laughter (The Piano Moods of Wojtek Gogolewski)” nagrany został w 1989, a wydany na rynek niemiecki w 1989, przez Music, oraz na rynek europejski i amerykański w 1990, przez brytyjską wytwórnię Campion Records. Skład był taki sami, jak na poprzedniej płycie: Wojtek Gogolewski – piano Saskia Schneider – flute Mariusz Bogdanowicz – bass Piotr Biskupski – drums The Warsaw Radio Orchestra Utwory: „Solace”, „Reverie”, „Phantasmagoria”, „Ashenputtel’s Dream”, „Chatterbox”, „Night Ballad”, „Holding Back”, „For Marek”, „Crying with Laughter”: „Reverie” from „Crying with Laughter” 1989 „Night Ballad” from „Crying with Laughter” 1989 „Crying with Laughter” 1989 EMIGRACJA 1989-1998 W 1989 Wojciech Gogolewski wyjechał do Niemiec. Zamieszkał w Monachium, kontynuując działalność muzyczną. Jest tam nadal cenionym muzykiem studyjnym. Pracował w studiach nagraniowych, gdzie zajmował się programowaniem w dziedzinie elektronicznych instrumentów klawiszowych firmy Casio. Grał koncerty w klubach jazzowych, z różnymi formacjami. Wziął udział w nagraniu ponad 200 płyt, zawierających folk, rap, reggae, pop i jazz. Współpracował także z zespołami południowo-amerykańskimi. POWRÓT do POLSKI W 1998, po prawie dziesięciu latach emigracji w Niemczech, Wojciech powrócił do Polski. W Polsce współpracował z wieloma muzykami, piosenkarzami i instrumentalistami, biorąc udział zarówno w nagraniach płytowych, jak i występach estradowych. Byli to Lora Szafran, Krystyna Prońko, Halina Frąckowiak, Michał Bajor, Hanna Banaszak, Piotr Biskupski, Mariusz Bogdanowicz, Monika Borys, Jerzy Dąbrowski, Edyta Geppert, Grażyna Łobaszewską, Iwona Niedzielską, Janusz Stokłosa, Mieczysław Szcześniak, Gary Guthman, Krzysia Górniak, Piotr Salata, Anna Osmakowicz. Napisał wiele piosenek. Jest również znakomitym kompozytorem i aranżerem, zarówno muzyki jazzowej, jak i rozrywkowej. Aranżował utwory na płytę Vanessy Mae z 1999. MUZYKA TEATRALNA 1982 „Kopciuch” (reż. Wojciech Zeidler, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu) 1983 „Szewcy” (reż. W. Zeidler, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu) 1984 „Kreacja” (reż. Jarosław Kuszewski, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu) 1989 „Wizyta starszej pani” (reż. Wacław Jankowski, Teatr Narodowy w Warszawie) 1992 „Pierścień i róża” (reż. Grzegorz Lewandowski, Scena Polska w Cieszynie, współaut. Rudolf Chowaniok) 1999 „Śmierć komiwojażera” (reż. Przemysław Basiński, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu) 2001 „Zdaniem Amy” (reż. Jan Nowara, Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu). MUZYKA FILMOWA Zilustrował muzycznie wiele przedstawień teatralnych i filmów. Pisząc muzykę do filmów, współpracował z Jerzym Antczakiem, Piotrem Szulkinem, czy Feliksem Falkiem. Jest autorem instrumentacji na orkiestrę utworów Fryderyka Chopina, do filmu Jerzego Antczaka „Chopin. Pragnienie miłości” z 2002. 1981 „Wojna światów. Następne stulecie” 1985 „Labirynt” 2001 „Poranek kojota” 2002 „Chopin. Pragnienie miłości” 2003 „Na krawędziach” 2007 „Ryś”. JAKO SIDEMAN 1978 „Music for My Friends” – Big Band Katowice 1984 „Kolędy” – Krystyna Prońko 1986 „Hanna Banaszak” – Hanna Banaszak 1988 „Piosenki z plecaka Tik-Taka” 1989 „Twoja laleczka” – Iwona Niedzielska 1989 „Nowe piosenki” – Michał Bajor 1990 „Ściana i groch” – Monika Borys 1990 „Wielki festiwal” – Jerzy Dąbrowski 1990 „Album” – Krystyna Prońko 1999 „Debiut” – Edyta Geppert 2007 „EKG” – Edyta Górniak 2020 „Lubię specjalne okazje” – Krystyna Prońko DYSKOGRAFIA AUTORSKA 1985 „Pełny spokój” 1988 „Niedokończona bajka o siedmiu zbójach” 1989: „Sześć krótkich filmów” 1989 „Crying with Laughter (The Piano Moods of Wojtek Gogolewski)” 2016 „Medytacje wiejskiego listonosza jazzowego” 2019 „Skok No. 8” (1976). „MEDYTACJE WIEJSKIEGO LISTONOSZA JAZZOWEGO” 2016 Płyta tria Wojciecha Gogolewskiego, „Medytacje wiejskiego listonosza jazzowego” z 2016, to największe przeboje Skaldów w jazzowych opracowaniach. Skład: Wojciech Gogolewski – piano, arrangement Paweł Pańta – bass, bass guitar Adam Lewandowski – drums, cajon. „Drodzy Skaldowie, miałem wtedy jakieś 16 lat i lekki przesyt Mozartem, Bachem czy Beethovenem. Właśnie kończyły się wakacje, które, jak zwykle, spędziłem z wędką na ukochanym Pomorzu. To oznaczało, że nieuchronnie zbliżał się dzień, kiedy trzeba będzie wrócić do ćwiczenia fug i pasaży. Stojąc po kostki w grząskim błocie, z kijem w ręku i lodem w sercu, myślałem o kolejnych miesiącach żmudnych ćwiczeń. Wtedy z charczącego tranzystora usłyszałem „Cała jesteś w skowronkach” Skaldów. B-moll w pierwszym takcie, skojarzony z H-dur w drugim, a potem refren w D-dur. Po paru godzinach morderczej podróży pociągiem, wróciłem do domu. Nareszcie. Rzuciłem plecak i wędki na podłogę. Usiadłem do instrumentu, i zacząłem grać. Miałem 16 lat. i właśnie zdałem sobie sprawę, że muzyka jest moim życiem. Dzięki Wam, Skaldowie” – pisze Wojciech Gogolewski. „Medytacje wiejskiego listonosza jazzowego” – Full Album 2016 „SKOK No 8” 2019 Płyta z nagraniami kwartetu Wojciecha Gogolewskiego z 1976, wydana została przez GAD Records w 2019. Wojciech Gogolewski – electric piano Mieczysław Wolny – flute Zbigniew Wegehaupt – bass Czesław Szymański – drums. „Kwartet Wojciecha Gogolewskiego przemknął przez polską scenę jazzową w tempie ekspresowym, podbijając festiwal Jazz nad Odrą w 1976. Nie udało im się nagrać płyty, ale, na szczęście, zarejestrowali swoje utwory w studiach Polskiego Radia. Po latach nic nie straciły na świeżości. Sześć kompozycji lidera, w tym jedna, trwająca niemal dwadzieścia minut suita, to wycieczka w świat, inspirowany dokonaniami Herbie’ego Hancocka czy Chicka Corei, ale przełożona na własny język muzyczny polskiego kwartetu lat 70. Elektryczna formuła zderzała kaskady piana Fender-Rhodes Gogolewskiego ze śpiewnymi partiami fletu Mieczysława Wolnego. Nieustannej rozmowie dwójki solistów towarzyszyła doskonała sekcja rytmiczna, z młodym Zbigniewem Wegehauptem w roli kontrabasisty. Materiał został zremasterowany z oryginalnych taśm z archiwum Polskiego Radia, przez Andrzeja Poniatowskiego, i wzbogacony o książeczkę z krótkim szkicem o historii zespołu, oraz unikatowymi zdjęciami Mirosława Rakowskiego, wykonanymi na potrzeby folderu promocyjnego kwartetu” ( „Poranna kołysanka” from „Skok No 8” 2019 „Grzyb mun” from „Skok No 8” 2019 „Suite for M.” from „Skok No 8” 2019 „Ballada dla G.” from „Skok No 8” 2019 „Łan” from „Skok No 8” 2019 „Skok No 8” 2019 Posłuchajmy: Wojciech Gogolewski Trio – „The More I See You”, Live 2013 Wojciech Gogolewski Trio – „Harry Potter Music”, Live 2013 Wojciech Gogolewski Trio – Live @ Love Polish Jazz Festival, Tomaszów Mazowiecki 2016 Wojciech Gogolewski Trio – Live @ Brando’s music Club, Toruń 2019 Wojciech Gogolewski Trio – Live @ Full Concert 2021 Wojciech Gogolewski – piano Paweł Pańta – bass, bass guitar Adam Lewandowski – drums, cajon Wojciech Gogolewski opowiada o swojej karierze muzycznej – Interview, Live TV 2020 Part 1 Part 2 Part 3 Part 4 JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!! Fot. 2021 YouTube / 1975 Gogolewski Quartet: Zbigniew Wegehaupt – bass, Wojciech Gogolewski – keyboards, Czesław Szymański – drums, Mieczysław Wolny – flute (fot. Mirek Rakowski) / ( / 2019 Gogolewski Trio: Wojciech Gogolewski, – piano, Paweł Pańta- bass, Adam Lewandowski – drums ( URODZINY • Archiwum Polska PressWojciech Karolak - muzyk jazzowy, kompozytor, pianista i saksofonista nie żyje - poinformował 23 czerwca dziennikarz muzyczny Hirek Wrona w mediach społecznościowych. "Usnął snem wiecznym. W spokoju i ciszy".Wojciech Karolak nie żyje. Legendarny muzyk miał 82 lataWojciech Karolak był jednym z najbardziej znanych polskich wirtuozów organów Hammonda. W swojej artystycznej karierze współpracował z Andrzejem Trzaskowskim, Krzysztofem Komedą czy też Jarkiem Śmietaną. Karierę zaczynał jako saksofonista, występując w latach 1959-60 w zespole "The Wreckers" Andrzeja Trzaskowskiego. W 1961 r. porzucił saksofon dla pianina. W 1962 r. założył, wspólnie z Romanem Dylągiem i Andrzejem Dąbrowskim The Karolak Trio. Z tym zespołem nagrał swoją pierwszą autorską dorobku artystycznym Wojciecha Karolaka znalazły się również napisane przez niego numery kabaretowe i rozrywkowe. To także autor muzyki filmowej do: "Miłość z listy przebojów", "Filip z konopi", "Konopielka", "Niech żyje miłość" czy "Bardzo spokojna wieś". Jest też twórcą muzyki do musicalu "Dracula" oraz spektakli: "Ubu król" i "Dekameron".Karolak trafił w latach 1973-74 do rankingu "Jazz Forum" magazynu "Jazz International". W roku 2010 został wyróżniony nagrodą "Złoty Fryderyk", która przyznana została mu za całokształt artystycznej pracy. Za ścieżkę dźwiękową, stworzoną do filmu "Excentrycy czyli po słonecznej stronie ulicy", został w 2016 roku wyróżniony laurem Polskiej Nagrody Filmowej związany był Marią Czubaszek (zmarła 12 maja 2016 roku).Wojciech Karolak nie żyje.. Mieliśmy grać za 2 tygodnie. Niewyobrażalna strata… Wielki muzyk i cudowny człowiek. Każde granie z Nim było wielką lekcją, a przebywanie najczystszą przyjemnością. Był człowiekiem niezwykłej klasy, pełnym niegdysiejszego wdzięku i cudownego humoru. Żegnaj mistrzowski Zającu! - pożegnał artystę Marek ofertyMateriały promocyjne partnera

wojciech kompozytor i muzyk jazzowy